Zapraszamy do lektury najnowszego numeru "Artmixa". W "Obiegu" żałoba po śmierci Wojciecha Krukowskiego, inicjatora "Obiegu" i wieloletniego dyrektora CSW Zamek Ujazdowski. W "Artmixie" zaś publikujemy tekst, nieżyjącej już autorki, Anny Zawadzkiej. Wbrew pozorom jednak numer wcale nie jest smutny!
Artmix nr 32(22) "Migracje"
Spis treści:
Małgorzata Quinkenstein, Żydowscy artyści w Berlinie po 1989 roku
Monika Popow, Miejskie migracje. O mobilnym projekcie Migracje/Kreacje Muzeum Emigracji w Gdyni
Video: Aleka Polis, tekst: Joanna Dąbrowska, Łukasz Kierznikiewicz: Mobilni i kreatywni. Sztuka to ruch.
Romuald Demidenko, Raj utracony – rozmowa z Moniką Weychert Waluszko, Aleksandrą Kubiak oraz Katarzyną Wiącek przy okazji wystawy Domy srebrne jak namioty
Ewelina Chwiejda, Sztuka (wro)gościnności. O dialogu: imigrant – artysta – gospodarz
Anna Zawadzka, Szkicownik podróżny Maess
„Narracja w poprzek obrazów” – Katarzyna Swinarska w rozmowie z Justyną Smoleń-Starowieyską
W tym numerze „Artmixa” podejmujemy problematykę migracji,
przemieszczania się, nomadyzmu. Wraz z autorkami tekstów zastanawiamy
się nad tym, na ile sztuka odpowiada na kwestie związane z dobrowolnym i
przymusowym przemieszczaniem się ludzi. Czy emigracja jest pogonią za
czymś, za lepszym życiem i sukcesem czy może ucieczką, na przykład przed
tradycją i prawem rodzimego kraju?
Szczególnie mobilną grupa są artyści, dla których emigracja bywa
sposobem na rozwój artystycznych zainteresowań, ale również budowanie
swojej kariery. Twórcy często wybierają jako obszar swego działania
miejsce, które nie jest związane z ich pochodzeniem, ale funkcjonuje
jako swoiste centrum międzynarodowej bohemy. Takim miejscem we
współczesnej Europie jest z pewnością Berlin. Małgorzata Quinkenstein
przedstawia w swoim artykule sztukę artystów żydowskiej diaspory w
Berlinie. Zwraca ona uwagę na napływ Żydów Izraelskich do stolicy
Niemiec. Artyści przybyli z Izraela zarówno podejmują się analiz
żydowskiej tożsamości, krytyki polityki Izraela, jak też zwracają uwagę
na tak drażliwe kwestie, jak np. homoseksualizm.
Warto zastanowić się również nad tym, jak sztuka odnosi się do problemu
imigrantów, którzy najczęściej traktowani są jak ludzie drugiej
kategorii. Czy zwielokrotnione wykluczenia, które często dotyczą
imigrantów, są problemem zauważanym i poddawanym analizie przez
artystów? Tych kwestii dotyczy tekst Moniki Popow, która
przedstawia sztukę prezentowaną podczas projektu „Migracje/Kreacje”
zrealizowanego przez Muzeum Emigracji w Gdyni. Zaakcentowany jest tutaj
przede wszystkim problem współczesnego miasta jako tworu i miejsca
wzmożonych migracji. Przy okazji tego projektu przypominamy też materiał Aleki Polis z Obieg TV Mobilni i kreatywni. Sztuka to ruch.
O problemach polskich Romów, niechęci wobec tej mniejszości i ich koczowisk, o anarchitekturze oraz pracach artystycznych podejmujących kwestie „cygańskości” mówią Moniką Weychert Waluszko, Aleksandrą Kubiak oraz Katarzyną Wiącek w rozmowie z Romualdem Demidenko przeprowadzonej przy okazji wystawy Domy srebrne jak namioty.
O problemach polskich Romów, niechęci wobec tej mniejszości i ich koczowisk, o anarchitekturze oraz pracach artystycznych podejmujących kwestie „cygańskości” mówią Moniką Weychert Waluszko, Aleksandrą Kubiak oraz Katarzyną Wiącek w rozmowie z Romualdem Demidenko przeprowadzonej przy okazji wystawy Domy srebrne jak namioty.
Interesuje nas także problem styku kultur, wiążący się coraz częściej z
konfliktem wartości reprezentowanych przez przybyszów i tubylców. W tym
kontekście można mówić o „wrogościnności”, które to pojęcie zaproponował
Jacques Derrida, zwracając uwagę na ambiwalentny stosunek do przybyszów
oraz podszytą wrogością nieufność do nich. Termin ten stał się tytułem
wystawy zorganizowanej w 2010 roku w Muzeum Sztuki w Łodzi, o której
pisze Ewelina Chwiejda, zastanawiając się między innymi nad rolami przyjmowanymi przez artystów-imigrantów.
Niezwykle interesujący jest też wątek sztuki powstającej w podróży, który podejmuje tekst nieżyjącej już Anny Zawadzkiej na temat twórczości Maess,
jej podróżnych szkicowników, rysunków powstających na lotniskach czy
pokładach samolotów. Tekst Zawadzkiej ukazuje zarazem, że rysunek można
traktować jako najbardziej podróżnicze medium.
Pojęcie migracji można rozumieć na wiele sposobów, nie tylko jako
przemieszczanie się po świecie, ale również jako migrację form, przepływ
tematów i obrazów. O swoistych migracjach form we własnych obrazach
mówi Katarzyna Swinarska w rozmowie z Justyną Smoleń-Starowieyską, zwracając uwagę na narrację, która toczy się „w poprzek obrazów”.
Izabela Kowalczyk i Dorota Łagodzka